Biografie van Allison Hackley (Y. de Vries)

Opleiding lerares EngelsGewoond en gewerkt in Engeland en Noorwegen (alleen gewoond)Schrijfster van de roman De Spin en Beestenbal, een gedichtenbundel voor kinderen. Adres: Allison Hackley (Y. de Vries) Gele Lis 50 2498BE Den Haag tel: 0619850927 mailto: [email protected] of [email protected]
2019
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    1776

    De Gedachtenkaravaan

    Top 100

    De Gedachtenkaravaan
     
     
     
    In de nacht trekt de gedachtenkaravaan weer voorbij.
    Ik wikkel het dekbed wat steviger om me heen en
    Met gesloten ogen zie ik de rij kamelen
    Steunend en zwoegend door het zand sloffen.
    De oudste voorop en de jongste achteraan.
    Verdriet weegt zwaar.
     
    Ik zou ze willen ontlasten, maar ik weet niet hoe.
    De karavaan laat zich niet stoppen.
    Ik ben niet mijn gedachten.
     
     
    Dan zie ik hoe de voorste kameel door zijn poten zakt.
    Het oudste verdriet rolt van zijn rug.
    Ik kom uit bed, help de kameel overeind en bind zijn last weer stevig vast.
    Na een bemoedigend klopje op zijn schouder kruip ik terug in bed.
    De karavaan verdwijnt in een waas van tranen.
    Ik ben niet mijn gedachten, prevel ik. Ik ben niet mijn gedachten.
     
  • 2
    1777

    Schema

    1e ronde


    Schema
     
    Met feilloze nauwkeurigheid
    En schijnbaar onbewogen
    Gespeend van elk gevoel dat lijkt
    Op onwil, mededogen
    Noteert hij, tong tussen de tanden
    Met zijn knokkelige handen
    Maar zonder trillen, op papier
    Naam, geslacht, geboortetijd
     
    Met gebogen, kromme nek
    En alle logica verbannen
    Krast hij met versleten potlood
    hoge schouders, strak gespannen
    verbeten trek op zijn gezicht
    afgescheiden van het licht
    naast elke nieuwe boreling
    het juiste tijdstip van vertrek
     
    Als een mechanisch instrument
    Haalt hij gestadig, stuk voor stuk
    Moeiteloos en efficiënt
    De zieken uit hun ongeluk
    Brengt, doof voor elke jammerklacht
    Met de hem gegeven macht
    De jonggeborene terug
    Naar een meester, onbekend
     
    Zo bevrijdt hij, stapsgewijs
    Verguisd, verwelkomd en bevochten
    Die zielen uit hun aards bestaan
    Die eerst nederdalen mochten
    Onbegrepen, onbemind
    Doet hij al eeuwen lang zijn werk
    Beitelt de namen, zerk na zerk
    Voor die allerlaatste reis
     
2018
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    2587

    Een Onfortuinlijke Ontmoeting

    1e ronde



    Een Onfortuinlijke Ontmoeting


    Reinier ligt in het ziekenhuis. Ik heb hem vandaag nog bezocht.
    Hij zag de dinosaurus niet aankomen, zei hij, maar hij kwam dan ook van links.
    Het was niet eens een T-Rex of zo die ineens voor zijn wiel stond, want die had hij
    nog wel gezien voordat hij met zijn fiets overstak, maar zo’n uit zijn jas gegroeide struisvogel.
    Maar dan wel eentje met een gemene kop en hele scherpe klauwen aan zijn poten.
    Er was een groepje jongens om hem heen komen staan, dronken volgens hem, had Reinier verteld.
    Ze vroegen niet eens of hij wel okay was, en zijn stem had verontwaardigd geklonken, maar hadden
    staan lachen toen hij zei dat zijn knie zo’n pijn deed dat hij niet overeind kon komen.
    Wie ziet nou een dino over het hoofd, hadden ze geroepen en of hij niet wist dat
    Stag dino’s altijd voorrang hadden. En dat gekke beest had met zijn veren staan schudden, alsof
    hij meelachte en gevaarlijk met zijn kop gezwaaid en rare klanken uitgestoten.
    Toen waren ze doorgelopen.
    Reinier had hem vragend aangekeken. Heb jij ooit van een Stag dino gehoord?
    Nee, dat had hij niet, maar hij ging het opzoeken en morgen zou hij weer langs komen, met
    het antwoord. En nu was het al bijna twee uur ’s nachts en hij had vierkante ogen van het staren
    naar de computer. Nooit geweten dat er zoveel dinosaurussoorten bestonden.
    Maar hij kon de Stag niet vinden. Reinie zou het wel verkeerd verstaan hebben.
    Hij nam maar een doos chocolade voor hem mee. Hij moest toch met iets komen.
  • 2
    2584

    Kan het licht uit op de Maan?

    1e ronde


    Kan het licht uit op de Maan?
     
     
     
    Kan het licht uit op de maan!
    Ik kan zo niet slapen gaan
    met die lamp boven mijn bed
    Wie heeft hem daar neer gezet?
     
    Wie doet het licht uit op de maan?
    Zal ik, met mijn pyjama aan
    een reisje naar die bol gaan boeken
    om de schakelaar te zoeken?
     
    Of zal ik naar die bovenburen
    een berichtje van de Aarde sturen
    en in mijn mooiste handschrift vragen
    om mij niet langer zo te plagen?
     
    Denk maar niet dat ik ga wachten
    op een paar maanloze nachten
    Ik pak een steen en met geluk
    gooi ik zo die lamp daar stuk.
     
    Ach, kan het licht uit op de maan?
    Ik kan zo niet slapen gaan
    U stoort mij met het felle licht
    doe alstublieft uw luiken dicht!
     
     
     
     
     
     
  • 3
    2585

    SCHEMA

    1e ronde

    Schema
     
    Met feilloze nauwkeurigheid
    En schijnbaar onbewogen
    Gespeend van elk gevoel dat lijkt
    Op onwil, mededogen
    Noteert hij, tong tussen de tanden
    Met zijn knokkelige handen
    Maar zonder trillen, op papier
    Naam, geslacht, geboortetijd
     
    Met gebogen, kromme nek
    En alle logica verbannen
    Krast hij met versleten potlood
    Hoge schouders, strak gespannen
    Verbeten trek op zijn gezicht
    Afgescheiden van het licht
    Naast elke nieuwe boreling
    Het juiste tijdstip van vertrek
     
    Als een mechanisch instrument
    Haalt hij gestadig, stuk voor stuk
    Moeiteloos en efficiënt
    De zieken uit hun ongeluk
    Brengt, doof voor elke jammerklacht
    Met de hem gegeven macht
    De jonggeborene terug
    Naar een meester, onbekend
     
    Zo bevrijdt hij, stapsgewijs
    Verguisd, verwelkomd en bevochten
    Die zielen uit hun aards bestaan
    Die eerst nederdalen mochten
    Onbegrepen, onbemind
    Doet hij al eeuwen lang zijn werk
    Beitelt de namen, zerk na zerk
    Voor die allerlaatste reis
     
     
2017
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    1673

    Nog Even

    1e ronde

    Nog Even
     
    Mijn oog is op
    Mijn oor is op
    Mijn zin te zijn
    Verdwenen
    Ik hang met mijn gekromde tenen
    Aan een versleten levensdraad
     
    Nog even
    Denk ik vol verlangen
    Nog even
    En dan komt de rust
    Wanneer de Dood
    Mijn lippen kust
     
    Onder mij lonkt een duister rijk
    Verpakt in een tapijt van mos
    Nog even,
    Denk ik bang en hoopvol
    Nog even
    En dan laat ik los
  • 2
    1674

    Op Schema

    1e ronde
    Op Schema
     
    Met feilloze nauwkeurigheid en schijnbaar onbewogen
    Gespeend van elk gevoel dat lijkt op onwil, mededogen
    Noteert hij, tong tussen de tanden, met zijn knokkelige handen
    Maar zonder trillen, op papier
    Naam, geslacht, geboortetijd
     
    Met gebogen, kromme nek en alle logica verbannen
    Krast hij met versleten potlood, hoge schouders, strak gespannen
    verbeten trek op zijn gezicht, afgescheiden van het licht
    naast elke nieuwe boreling
    het juiste tijdstip van vertrek
     
    Als een mechanisch instrument haalt hij gestadig, stuk voor stuk
    Moeiteloos en efficiënt de zieken uit hun ongeluk
    Brengt, doof voor elke jammerklacht, met de hem gegeven macht
    De jonggeborene terug
    Naar een meester, onbekend
     
    Zo bevrijdt hij, stapsgewijs, verguisd, verwelkomd en bevochten
    Die zielen uit hun aards bestaan, die eerst nederdalen mochten
    Onbegrepen, onbemind, doet hij al eeuwen lang zijn werk
    Beitelt de namen, zerk na zerk
    Voor die allerlaatste reis
     
     
     
     
2016
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    950

    DE WORM

    1e ronde


    In de boomgaard
    Naast een akker
    Lag een appel
    Op de gond
    Een jong meisje
    Dat voorbij liep
    Wilde wel
    De appel proeven 
    En zij bracht hem
    Met een glimlach
    Naar de tanden
    In haar mond

    Maar een worm
    Die na wat gapen
    In de appel
    Was gaan slapen
    Schrok toen wakker
    Van haar beet
    En bij hem
    Kwam de gedachten
    Toen hij langzaam
    Maar heel zeker
    Door haar keel 
    Naar binnen gleed

    Eerst was ik één geheel
    Nu besta ik uit twee delen
    En daarom rest mij
    Nog de vraag
    Welk gedeelte bleef
    er achter in de appel
    En welk deel verdween er
    In haar maag? 
  • 2
    952

    SCHEMA

    1e ronde
    Met feilloze nauwkeurigheid en schijnbaar onbewogen
    Gespeend van elk gevoel dat lijkt op onwil, mededogen
    Noteert hij, tong tussen de tanden, met zijn knokkelige handen
    Maar zonder trillen, op papier, naam, geslacht, geboortetijd


    Met gebogen, kromme nek, en alle logica verbannen
    Krast hij met versleten potlood, hoge schouders, strak gespannen
    verbeten trek op zijn gezicht, afgescheiden van het licht
    naast elke nieuwe arrivé. het juiste tijdstip van vertrek


    Als een mechanisch instrument, haalt hij gestadig, stuk voor stuk
    Moeiteloos en efficiënt. de zieken uit hun ongeluk
    Brengt, doof voor elke jammerklacht, met de hem gegeven macht
    De jonggeborene terug, naar een meester, onbekend


    Zo bevrijdt hij, stapsgewijs, verguisd, verwelkomd en bevochten
    Die zielen uit hun aards bestaan, die eerder nederdalen mochten
    Onbegrepen, onbemind, doet hij al eeuwenlang zijn werk
    Beitelt de namen, zerk na zerk, voor die allerlaatste reis
     
     
     
     


2015
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    3468

    Droom

    1e ronde

    Droom

     

    Ik droomde dat ik droomde

    dat wat ik droomde

    ik niet onthouden kon

    Maar hoe kan ik dan weten

    dat ik droomde

    dat wat ik droomde

    ik niet onthouden kon

    als ik niet kon onthouden

    dat ik droomde

    dat wat ik droomde

    ik niet onthouden kon?

    Heb ik dit nu echt gedroomd

    of denk ik dat ik droomde

    dat wat ik droomde

    ik niet onthouden kon?

     

  • 2
    3466

    Schaakmat

    1e ronde

    Schaakmat

     

    Schaakmat, zei het Leven, ze glimlachte even

    Ik geef je nu over aan mijn vriend de Dood

    Na ons gezamenlijk dwalen, komt hij je halen

    Ik kan je niet redden, zijn macht is te groot

    Graag had ik je nog extra dagen gegeven

    Om de tederheid van het bestaan te beleven

    Maar hoe ver ook mijn kennis van talloze zetten

    Ik weet er niet één om hem dit te beletten

     

    Maar ik zag in de vochtige glans van haar ogen

    Een blik zo meewarig, zo vol diep mededogen

    En ik wierp mij ter aarde, omklemde haar voeten

    Ach, laat mij toch niet deze kwelgeest ontmoeten

    Hij, die mij van u steelt als een hart’loze dief

    Laat mij nog heel even, met u samen leven

    Dwing mij niet tot verlaten, ik heb u zo lief.

     

    Schaakmat, zei het leven, ze glimlachte even

    En knikte me toen blij bemoedigend toe

    Geniet van de vrijheid die jou wordt gegeven

    Ik moet eeuwig doorgaan, al ben ik ook moe

    Het is niet zo moeilijk, wees niet zo bevreesd

    Mijn partner en ik, we zijn beide illusie

    En van ons tweeën, de Dood nog het meest

     

     

     

2014
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    3273

    Droom

    1e ronde

    Droom

     

    Ik droomde dat ik droomde

    dat wat ik droomde

    ik niet onthouden kon

    Maar hoe kan ik dan weten

    dat ik droomde

    dat wat ik droomde

    ik niet onthouden kon

    als ik niet kon onthouden

    dat ik droomde

    dat wat ik droomde

    ik niet onthouden kon?

    Heb ik dit nu echt gedroomd

    of denk ik dat ik droomde

    dat wat ik droomde

    ik niet onthouden kon?

     

  • 2
    3274

    Recept voor een gedicht

    1e ronde

    Recept voor een gedicht

     

    Men schudt wat zinnen losjes uit de mouw

    En strooit ze willekeurig uit op het papier

    Het luistert in dit stadium nog niet zo nauw

    Wat humor daar, wat somberheden hier

     

    Een vingerhoed bezieling, een mespuntje mystiek

    Een handjevol verwarring, een tikkeltje venijn

    Een theelepel compassie, een snufje romantiek

    Het mag van alles maar een beetje zijn

     

    Voeg roerend toe een onvervuld verlangen

    naar een persoon die onbereikbaar is

    naar iemand die zich niet zal laten vangen

    beschrijf het onbeschrijfbare gemis

     

    Wees niet te zuinig met de inspiratie

    Gebruik indien gewenst een stichtelijk woord

    Een goed gedicht berust op contemplatie

    En strijkt in hart en geest een nieuw akkoord

     

    Laat dan, na enkele dagen rustig garen,

    (Proef tussendoor de woorden nog een keer)

    Het baksel door een groot publiek ervaren

    En wordt er enthousiast gevraagd om meer

    is men verbaasd, verrast en zelfs verrukt?

    Dan weet je dat het dichten is gelukt

     

  • 3
    3272

    Schaakmat

    1e ronde

    Schaakmat

     

    Schaakmat, zei het Leven

    Ze glimlachte even

    Schaakmat, zei het Leven

    Nu komt de Dood

    Berg de stukken maar op

    er komt geen herkansing

    je was te onverschillig

    voor wat ik je bood

    Schaakmat, zei het Leven

    De Dood is een feest

    Je zult moeten leren

    Zijn bestaan te waarderen

    Wij zijn beiden illusies

    Maar ik nog het meest

2013
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    1115

    Cyclus

    Top 1000

    Wanneer de zomer na een laatste groet
    het licht uit doet, de zaal verlaat
    en trappelend van ongeduld
    een nieuw seizoen te wachten staat
    dan doodt door diepe drang gedreven
    een eikenboom zijn eerste blad
    beëindigt bruut het broze leven
    van wat hij eens heeft lief gehad 

    Maar als de herfstwind is verdwenen
    geen winterkou hem meer belaagt
    gaat het kriebelen in zijn tenen
    omdat nieuw leven aandacht vraagt
    door dezelfde drang gedreven
    die hem dwong tot bladverval
    verwelkomt hij met open armen
    wat hij eens weer doden zal          

  • 2
    1118

    Defragmentatie

    1e ronde

    Vandaag ga ik mijzelf
    defragmenteren
    Verdriet en pijn
    gaan netjes op een rij
    Dan zal ik met één zwaai
    de reeks elimineren
    En begint mijn harde schijf
    weer met een schone lei 

    Vandaag ga ik mijzelf
    radicaal resetten
    Alles wat eens is geweest
    moet onherstelbaar weg
    Geen programma kan mij
    deze handeling beletten
    want mijn computer doet

    geduldig alles wat ik zeg 

    Vanadaag zal ik mezelf

    gaan formatteren

    Elke letter die er staat

    is een opmerking te veel

    Ik zal als onbeschreven blad

    het leven weer gaan leren

    Vanaf de allereerste zucht

    tot aan de laatste schreeuw

  • 3
    1117

    Er scheen

    1e ronde
    Een ziel
    in mij te leven
    Verscholen
    in de krochten
    van mijn brein
    Voor mij
    een onbegrijpelijk
    gegeven
    Een kinderlijke fantasie
    Iets dat
    niet waar kon zijn
    Maar toen jij besloot
    mij te verlaten
    En ik
    waanzinnig van verdriet
    Mijn vingers klauwde
    in de keien
    van de straten
    Toen scheurde er
    in mij iets los
    Dat voor
    jouw voeten viel
    En ik wist
    leger nog dan leeg
    Wat daar lag
    was mijn ziel   
  • 4
    1116

    Liselore

    1e ronde
    Liselore, kun je de wind al horen?
    Zachtjes, als een bries geboren
    Komt hij op kousenvoeten nader
    Blaast de blaadjes van de grond
    Omhoog, omlaag, met bolle wangen
    jaagt hij ze lachend in het rond

     liselore, sta eens stil en luister
    naar het angstige gefluiste
    rvan de bomen om je heen
    de wind komt wel zo rustig aan
    maar zullen ze, als hij gaat razen
    nog op hun wortels blijven staan? 

    Ga maar snel terug naar huis
    Anders pakt met daverend geruis
    De wind je op en neemt je mee
    Doe de luiken stevig toe
    totdat hij van het spelen moe
    weer stil is en gedwee 
  • 5
    2218

    Niet meer

    1e ronde

    Niet meer

     

    Niet meer moeten

    Niet meer mogen

    Niet meer opstaan

    Tanden poetsen

    Oren wassen

    Goed

    Tussen je tenen drogen

    Geen brood meer

    Uit de vriezer pakken

    In het tosti apparaat

    met vetarme kaas

    Twee plakken

    Niet meer zoeken

    naar je tas

    je jas

    de sleutels van het huis

    Niet meer

    Na een lange dag

    Hi schat

    Ik ben weer thuis

    Niet meer moeten

    Niet meer mogen

    Hoeveel dagen nog

    Ik tel

    De sterke slagen

    Van mijn hart

    Zo enthousiast

    Nog wel…

     

  • 6
    2219

    Zo moe ben ik

    Top 100

    Zo moe ben ik

     

    Alsof ik van moeheid ben gebreid

    Zo moe ben ik

    Met naalden twee en dunne wol

    Zodat geen moeheid wordt bevrijd

    En toch nog door de gaatjes glijdt

    Zo moe ben ik

     

    Restjes blauw en geel en donkerrood

    En hier en daar een stukje wit

    Waarin de minste moeheid zit

     

    Ach vond ik maar een losse draad

    Geen seconde zou ik dralen

    Om mijn strak gebreide lijf

    Tot de allerlaatste steek

    Volledig uit te halen

    Zo moe ben ik

2012
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    2471

    De Dodo

    1e ronde
    De Dodo   Ik zag een dodo oversteken Althans, ik dacht dat het een dodo was Snel trok ik mijn smartphone uit mijn jas En heb met Wikipedia Datgene wat ik voor me zag Nauwkeurig met de foto vergeleken   Terwijl ik daar zo stond te lezen Werd ik o zo blij van binnen Ik ging met mijn eigen snapshot Van een vogel, die niet wist Dat hij uitgestorven was Alle fotoprijzen winnen   Maar toen ik opkeek Om mijn kiekje te gaan maken Hoorde ik mijn dodo Vreemde geluiden slaken Ik rende naar het riet En tuurde Tuurde Tuurde Maar ik zag hem niet.   Ik nam een foto van het water Waarin hij was verdwenen Maar helaas is deze prent Nooit in een blad verschenen


    Allison Hackley (c) 2012 
2011
  • Nr.
    Titel
    Tekst
  • 1
    3986

    Cyclus

    1e ronde
    Cyclus Wanneer de zomer met een laatste groet Het licht uitdoet, de zaal verlaat Om plaats te maken voor ’t seizoen Dat trappelend van ongeduld Achter de deur te wachten staat Dan doodt een boom zijn eerste blad Niet langer nog wil hij verzorgen Dat wat zijn cyclus heeft gehad Het zal het stervend loof niet helpen Hun gastheer, eens zo toegewijd Met jammerkreet te overstelpen Hij moet en zal zijn bladeren kwijt Door een diepe drang gedreven Breekt hij gestaag de stelen af Veroordeelt, wat ooit werd gekoesterd Tot een dor en roemloos graf Fier steekt hij zijn kale takken Als een winnaar naar omhoog Takken die hij eerst uit liefde Voor zijn vele bladeren boog Maar als de herfstwind is verdwenen Geen winterkou hem meer belaagt Dan gaat het kriebelen in zijn tenen omdat nieuw leven aandacht vraagt Door dezelfde drang gedreven Die hem dwong tot bladverval Ontvangt hij nu met open armen Hetgeen hij eens weer doden zal
  • 2
    4153

    De Worm

    Top 1000
    De Worm In de boomgaard naast een akker lag een appel op de grond Een mooi meisje dat voorbij liep zag de appel zomaar liggen en zij bracht hem met een glimlach naar de tanden in haar mond Maar een worm die na wat gapen in de appel was gaan slapen schrok toen wakker van haar beet En meteen kwam de gedachte toen hij langzaam maar heel zeker door haar keel naar binnen gleed Ik was één Nu ben ik twee En dus rest mij nog de vraag Welk deel van mij bleef in de appel En welk deel gleed in haar maag?
  • 3
    3993

    Hondenpoep

    1e ronde
    Hondenpoep Gisterenmiddag liep ik rustig in de schemer, 't was al laat met mijn handen in mijn zakken wat te wandelen op straat Daar ik eens was uitgegleden over een hoopje hondenpoep keek ik enkel naar beneden naar mijn stappen op de stoep Bij het kijken naar de tegels heel vervelend allemaal, liep ik zomaar met mijn voorhoofd tegen een lantarenpaal Die avond leerde ik mijn lesje daarom kijk ik, vanaf vandaag met mijn ene oog naar voren en met het andere naar omlaag.
  • 4
    3990

    Kan het licht uit op de maan?

    1e ronde
    Kan het licht uit op de Maan? Kan het licht uit op de maan! Ik kan zo niet slapen gaan met die lamp boven mijn bed Wie heeft hem daar neer gezet? Wie doet het licht uit op de maan? Zal ik, met mijn pyjama aan een reisje naar die bol gaan boeken om de schakelaar te zoeken? Of zal ik naar die bovenburen een berichtje van de Aarde sturen en in mijn mooiste handschrift vragen om mij niet langer zo te plagen? Ik wil echt niet liggen wachten op een paar maanloze nachten Ik pak een steen en met geluk gooi ik zo die lamp daar stuk. Ach, kan het licht uit op de maan? Ik kan zo niet slapen gaan U stoort mij met het felle licht doe alstublieft uw luiken dicht!
  • 5
    3989

    Liselore

    1e ronde
    Liselore Liselore, kun je de wind al horen? zachtjes, als een lichte bries geboren komt hij op kousenvoeten nader en blaast de blaadjes van de grond omhoog, omlaag, met bolle wangen stuurt hij ze lachend in het rond Liselore, sta eens stil en luister naar het druk, nerveus gefluister van de bomen om je heen de wind komt wel heel rustig aan maar straks zullen hun takken buigen en kunnen ze met moeite blijven staan Liselore, ga nu snel terug naar huis anders pakt de wind, met daverend geruis je op en neemt je mee tot ver van hier doe de luiken dicht en ga pas weer naar buiten als de wilde wind is moe gespeeld en je de vogels weer opgelucht hoort fluiten
  • 6
    4149

    Zonder Zebra

    1e ronde
    Zonder Zebra Toen mij door een schrijfster het voorstel werd gedaan om in de vorm van poëzie op papier te komen staan dacht ik even na en antwoordde toen verlegen al die onverdeelde aandacht, daar kan ik niet tegen Zeer gewaardeerde lezer, begrijp me niet verkeerd Bescheiden als ik ben, was ik natuurlijk zeer vereerd Maar met een poëtisch plaatsje in een gedichtenrij maak je mij, gewone zebra, helemaal niet blij Ik ben niet iemand waar je zomaar mee kunt dwepen en dus sta ik standvastig op mijn welbekende strepen Ik voel me niet zo thuis, op rijm gezet in een gedicht en blijf, met uw welnemen, maar liever uit het zicht