(Wachtebeke, 1967) Hij is een woordsabbelaar. Noemt zichzelf onderaan een gedicht ook wel eens Lode Van Wabeke. Draagt gedichten voor aan de kippen als wederdienst voor de eieren, voor een passant die het aandurft te blijven staan, of voor zijn hond die tijdens het voordragen met grote ogen kwispelt en eigenlijk alleen maar op het woord 'wandelen' staat te wachten. Ten slotte voor zijn talrijke publiek van huisstofmijten die heel erg van opwaaiend woordstof houden. De jury van de 41e gedichtenwedstrijd van Harelbeke vond zijn gedichten in 2020 ook te pruimen, hij werd er tweede. Volgt les aan de KunstAcademie Woord in Gent bij David Troch, winnaar van de derde Turing-editie. Op een dag loont dat, hij voelt het.
Geen eerdere deelnames bekend.