Anton Huisman
2016
- Nr.TitelTekst
- 16156
Val
Top 1000
Waar een verfpot viel op straat en fietsers
stralen trekken uit het geel
daar viel de zon te pletter op het asfalt, zegt het kind.
Later vielen er momenten uit de tijd
en mensen uit het leven, woorden uit een zinsverband,
aangeschoten ganzen uit hun vlucht.
Lege plekken uit de ruimte
huizen, kamers, boekenkasten.
en dan een zee momenten, flarden ruimte, vlagen wind
Waar de tijd is als je dood bent, vraagt het kind. - 26157
Correspondentie
Top 100
Nu tuimelen we de zomer in.
Mijn brieven drijven als ijsschotsen
achter jouw deur.
Woorden worden niet langer binnen gezet
vullen zich met regen,
wachten zwijgend als een badplaats in november
op het nieuwe seizoen.
Ik heb je nog even achterna bemind
zoals een kind meerent met de trein.
Alles wat ik sindsdien schreef
moest ver onder de kostprijs weg.
Met doorgedraaide taal kwam ik thuis.
En toen heb ik de natte woorden zolang maar te drogen gehangen