Biografie van Ekster

er is geen plastic voor Amerikanen
er is niets afdoende om een nieuwe accolade
wil je lachen om mijn gekken en grillen ?
Times Square verdrinkt in een soep van ketterij
 
ik veeg jouw applaus van de tafel
je hebt dat vooral aan mijn mime te danken
er is overal moeraswater
alles vermindert in inkt en contracten
 
vind je dat vernederend, als ik je zou kleineren ?
natuurlijk, meteen een reden om er niet aan deel te nemen
stel dat er nu eens nieuwe bezetters opduiken
ik wed niet op het liederlijke daarvan, dat spoort niet
 
meteen het einde van mijn monoloog
zonder jouw inbreng weliswaar
aerobics – je zakt door een polder
je raakt onzichtbaar, nog voor een kort gebed
 
het vaderland waakt, er zijn geen kapers
wij berechten een kraakvis, in het dorp
een eresaluut voor een kardinaal die er niet is
wat we aanvoeren, stemt overeen met de feiten
 
niet alles wat ik zeg, wordt afgedaan als ruis
er bestaat logica, de tarra van een vracht
een ontstekingsmechanisme dat geneutraliseerd moet worden
aan de haven van Cho Ming wordt niet geraakt
 
stel jezelf scherp, laat mij vrij
luxe vreet aan jouw krokodillen, om een handtas
er zijn geen garanties
iedereen zegt dat ze er niets meer over weten

In vier bedrijven.
 
Als jij hier informatie meent te zien ontbreken
laat het mij dan gerust weten.
Ik polste mijn poolberen
voor een dienstbaar schot
 
een vacht tegen het ijs
een jager die rechtsomkeer maakt. Wij zijn geen eskimo's. Ik
selecteerde.
 
Ik insinueerde.
Een juist adres, herfstporselein
een gerucht om naar te griezelen
een simpele optica. Veel leesplezier, boezem.
 
Misschien zie je er nog iets in.
Misschien verdient dit een plaatsje in jouw tijdschrift, misschien ook
niet.

Er zijn geen bevelen
zo onschuldig als kanariezaad
terzelfdertijd –
er is weinig zo vlottend als een list.
 
Als Nippon omzichtig
je biecht raakt mij niet aan
 
( ik ben ontvlooid en Cylon )
 
zij is onvermurwbaar, een schaap
ik ben van celluloid
– spottend
haar gelaatsuitdrukking is drinkbaar.

Wat er zoal niet mesjogge is.
 
Ik moest rillen wanneer de kaaimannen verschenen.
Analoog met wat mijnheer van Goethem mij in zijn rede
reeds verteld had, werd het er niet makkelijker op
om stenen kisten te laten maken.
 
Hier zou mettertijd de nieuwe tempel verrijzen. De
kinderen van Wanda Hick liepen in groep doorheen
de straat. Hun begeleiders hielden een oogje in het
zeil, en probeerden alle ruzies een stap voor te zijn.
 
Wie buigt er zich in het gras van voetbal en gezond
verstand. Wie is er een kleermaker voor de keizer.
Wie maakt een knieval voor doordenkers. Wat pleit
er voor een goede prestatie. Waar ligt het Mekka
voor wie van androgyne jongens houdt.
 
Vroeger wist je dat, voor die nieuwe gast van je
je zo deed zwijmelen. Zijn valken waren door je corridor
en alleen astronauten – en een spook – verbreken nog
de stilte. Klappen er stoelen dicht, dan ontstaat er
deining in de zaal.
 
Er werden Vietnamese loempia’s verdeeld.

zoals afbeeldingen in grotten
vingerafdrukken in een systeem

daarom maken we het aardewerk schoon
in het archeologisch instituut

om onze sporen niet achter te laten

           in het laboratorium staan er stereoscopen
           hemelwijze wakers met een klare blik

           infrarode keuzes
           zoemen dwars

           door vluchtige wandelgangen

wij manoeuvreren langs planeten
wij staan bekend als tuimelaars

in onbeduimelde tapijten

als het zonlicht juist staat
en alles kostbaar lijkt

haar ogen weten van het kaarslicht
naar het kauwen van een brandende lont
naar de rafels en het schuiven
van haar koele tafels en woord
 
er is geen brood voor mijn geraamte
er is geen koning zonder plicht
alleen de verschillen voor een open mond
je moet je niet verschuilen voor de muizen
 
( ze worden doorgeslikt
  met schaamte )
 
je laat best alles afhangen
van de bevers in je bressen
de vertellers van jouw geaarzel
de scheurtjes in mijn schommel
 
( een lichaam waarmee ik
  spreken moet )
 
ik vraag jou naar zout en brons
voor een zonde van wensen
er schuilt geen fout in de mensen
alleen doen ze zo moeilijk soms
 
( er is een drijfveer
  waarmee ik jou dragen wil )
 
je doet het weer – je wil weer rammelen aan de bel
de breekbaarheid van takken testen
de moed van vastberaden herten
de koele vlerken van mijn ziel
 
nauwelijks voorwaarden voor een deal
een weinig aantrekkelijke stelling
slechts een voorwaarde voor Mozart en zo
je bent zopas het klappen van de zweep verleerd