Biografie van Nicolas Van Herck

De struiken herbergen tempels
waarvan het geruis diepe gebeden verraadt.
Bladgoud ligt op de stammen gedekt,
in deze tuin werd hij tot de wegen gewekt.
 
Nu zal hij wandelen
om de wouden bij hem aan te sluiten,
de velden te vergelden,
het vertrappelde gras onder de eigen zoden
te begraven en de dorpen
binnen de perken te houden.
 
Boeren breken pijlen af
en duiden de vier richtingen aan
waarlangs ze handelaars om
hun oogsten leiden.
Zijn pad doorboort hun land
als zaden vruchtbare grond,
geen wegwijzer kruist zijn baan.
 
De bossen vertakken zich om toe te slaan,
hun wortels verstokken alle vluchtwegen,
de uitgang hangt uitgemergeld over hun mossen.
 
Bloesems trekken tot bloedens op
en het land kent weer vluchtelingenstromen
die leeglopen als aders van een doorgesneden hand.
 
Waar eens een troon stond, plant hij een tulp.
Onder de bodem ligt gewond
een vaarwelkus naast de mond.